|
|  |
Dawne nazwy stacji:
Schimmerau Haltestelle
+ Schimmerau Güterbahnhof (1898r.)
Schimmerau (1926r.)
Siemirów (1945r.)
Wszemirów (1948r.)
|
Okres funkcjonowania:
(01.06.1898r. - 14.09.1991r.)
Obecny status obiektu:
Nie istnieje.
|
|
|
|
We Wszemirowie w pierwszych latach funkcjonowania linii istniały dwa przystanki oddalone od siebie o niecały kilometr. Pierwszy, Schimmerau Hst. położony był na 33 km linii przy drodze do małej wioseczki Schimerau
(ta obecnie nieistniejąca wieś znajdowała się pośrodku drogi z Kosinowa (Koschnöwe) do Marcinowa (Groß Märtinau)) o łudząco podobnej nazwie do znajdującego się po drugiej stronie trasy Trzebnica - Prusice, Wszemirowa. Drugi przystanek - Schimmerau Güterbahnhof znajdował się natomiast 900m. dalej.
|
|
|
|
Z Schimmerau Hst. korzystano raczej sporadycznie a od ok. 1903r. pociągi formalnie zatrzymywały się tu tylko na żądanie. Po pierwsze z uwagi na to, że w jego sąsiedztwie znajdowało się tylko kilka budynków mieszkalnych,
po drugie przystanek ten z racji dużego nachylenia terenu stwarzał istotne trudności eksploatacyjne (problemy z wyhamowaniem pociągów, samoistne zsuwania się składów). W czerwcu 1917r. po uzyskaniu potrzebnej aprobaty od prezydenta rejencji wrocławskiej, przystanek ów zlikwidowano, a jego funkcje przejął znajdujący się nieopodal przystanek towarowy.
|
|
|
|
Schimmerau Güterbahnhof (33,9 km) zwany później Wszemirowem, był właściwym przystankiem dla tej miejsco- wości i znajdował się tuż za skrzyżowaniem z drogą do Kosinowa (Koschnöwe). Prowadzono tu obsługę osób i towa- rów (pod koniec lat 30. formalnie w ograniczonym zakresie). Przystanek posiadał wiatę dla podróżnych, mijankę o długości ok. 135 m z początkowo brukowanym dojazdem, peron ziemny. Na stacji znajdowała się także studnia do wodowania parowozów. W 1914 r. tor ładunkowy został nieco przedłużony.
|
|
|
|
| Mijanka i ładownia zostały zlikwidowane w latach 60. (ładownia oficjalnie dopiero w 1967r.); podobny los spotkał również wiatę, która prawdopodobnie nie przetrwała wojny a w latach późniejszych nie podjęto próby jej odbudowy. Początkowo przystanek podlegał stacji w Prusicach, następnie od 26 maja 1974 roku stacji Trzebnica Gaj, potem od 30 września 1978 r. stacji Sułów Milicki, aby ostatecznie ok. 1985 r. przyjąć formalną zależność od Milicza Wsk. |
| | |
|
|
